صفحه اصلی
تصویر بالای صفحه اصلی - 940 *300
متن صفحه اصلی

نکات مهمی که درباره بدنسازی باید بدانید

 

شما هم دوست دارید به تناسب اندام برسید و بدن سازی را یکی از راه‌های اصلی رسیدن به هدف خود می‌دانید؟ البته کار اشتباهی نمی‌کنید. رفتن به باشگاه و انجام ورزش بدنسازی می‌تواند شما را به هدف اصلی خود برسد. ولی باید بدانید، این‌طور نیست که فقط با وزنه زدن و انجام تمرینات بدنسازی به هدف خود برسید. بدنسازی یکی از ورزش‌های مهم و مفید است. با ما همراه باشید تا نگاهی کامل به این ورزش محبوب و پرطرفدار بیندازیم.

مشاهده پیشنهادهای باشگاه ورزشی در تهران

بدنسازی چیست؟

بدنسازی بدون شک بهترین ورزشی است که در آن می‌توانید با استفاده از دستگاه‌های مختلف ویژه این ورزش، به همراه تمرین‌های دیگر ورزشی و رژیم غذایی خوب به فیزیک بدن مورد نظر خود برسید. این ورزش به طور کلی با ورزش‌هایی مانند فیتنس، پیلاتس و… متفاوت است. به همین دیل است که اول باید تعریف دقیقی از هر ورزشی داشته باشیم و سپس وارد آن شویم.

به این نکته همیشه توجه داشته باشید که بدنسازی ورزشی نیست که مقدار وزنه‌ای که بلند می‌کند در آن اهمیت داشته باشد. هدف اصلی که استفاده از وزنه‌ای است که باعث ایجاد تغییرات در توده عضلات بدن باشد.

اگر بخواهیم تعریف دقیقی از این ورزش به شما بدهیم، باید بگوییم که بدنسازی استفاده دقیق و هوشمندانه از انواع تمرین‌های استقامتی و سرعتی است. این تمرین‌‎ها با هدف کنترل و توسعه سیستم عضلاتی بدن انجام می‌شوند. احتمالا این جمله معروف “نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود” را شنیده‌اید. بدنسازی هم دقیقا چنین حالتی دارد. نباید انتظار نتیجه آنی داشته باشید. باید انتظار نتایج واقع بینانه‌ای داشته باشید و یک برنامه شفاف و تعریف شده‌ای برای خود درست کنید و بر اساس آن تمرینات خود را بچینید.

پیشنهاد: مراکز تفریحی و ورزشی تهران با تخفیف های ویژه

 

فواید بدنسازی

آیا می‌دانید بدنسازی علاوه بر پرورش عضلات چه فواید دیگری برای بدن و سلامتی دارد؟ اصلی‌ترین فایده این ورزش نظم و انظباط است. این ورزش تاثیری قابل ملاحظه‌ای در افزایش روحیه می‌شود. چون وقتی شما می‌دانید که هر روز باید به برای تمرین به باشگاه بروید و هیچ چیزی جلودار تمرین شما نخواهد بود. همین موضوع به خودی خود می‌تواند روی نظم و انظباط فردی شما تاثیر قابل ملاحظه‌ای بگذارد و به زندگی اجتماعی شما هم بهبود دهد.

حفظ سلامت بدن یکی دیگر از فواید بدنسازی است. همیشه و از قدیم، سلامتی و داشتن تن سالم را متذکر می‌شدند. این موضوع یکی از اهداف هر فردی بوده و هست و کسی را پیدا نمی‌کنید که بگوید که موضوع برایش اهمیتی ندارد. بدنسازی ورزشی است که تاثیر مستقیمی روی سلامت بدن دارد. بدنسازی با افزایش استقامت و توانایی بدنی شما نه ففط انجام کارهای بدنی را برای شما راحت‌تر خواهد کرد، بلکه از از چاقی و افزایش فشار خون هم شما را دور نگه می‌دارد.

یکی از فواید بسیار خوب بدنسازی، ایجاد استراحت و خواب کافی برای شماست. شما در حین بدنسازی فعالیت بسیار زیادی خواهید داشت. این امر باعث می‌شود تا بدن شما فرسوده و بسیار خسته شود. شما برای بازیافتن انرژی از دست رفته نیاز به استراحت و خواب کافی خواهید داشت. خواب خوب و عمیق یکی از مزایایی است که بدنسازی می‌تواند برای شما ایجاد کند. خواب عمیق، خوب و کافی مزایای بسیاری دارد. داشتن انرژی بیشتر و شاداب بودن تنها دو مورد از آن است.

مضرات بدنسازی

هر ورزشی اگر درست انجام نشود یا باورهای غلطی پشت آن باشد، طبیعتا با ضررهای بسیار زیادی همراه می‌شود. یکی از باورهای اشتباه در هنگام انجام این ورزش زیاده روی است. این زیاده روی هم می‌تواند در انجام تمرینات باشد و هم ی‌تواند از مصرف بیش از حد پروتئین‌ها و مواد مکمل باشد. مصرف بیش از حد مواد پروتئینی می‌تواند روی بر ارگان‌های بدن شما تاثیر به شدت منفی داشته باشد.

تمرین‌های اضافی با وزنه هم برای بدن و عضلات شما می‌تواند آسیب پذیر باشد. علاوه بر این اگر کنترل کافی روی بدنتان در هنگام کار با وزنه نداشته باشید ممکن باعث ساییدگی یا حتی پارگی عضلات بدن شود. 

یکی از موارد مهم در بدنسازی تعریق در هنگام انجام این ورزش است. از دست رفتن بیش از حد آب بدن  باعث می‌شود تا شما الکترولیت از دست بدهید. این موضوع باعث ضعف شدید بدنی، سرگیجه و حتی آریتمی قلب می‌شود. حواستان باشد که در هنگام بدنسازی حتما مصرف آب کافی را فراموش نکنید.

 

اشتباهات رایج در بدنسازی

از آن‌جایی که بدنسازی یکی از ورزش‌های محبوب دنیاست، به همین دلیل تعداد باورهای غلط در این ورزش زیاد است. در این بخش به چند اشتباه رایج در بدنسازی می‌پردازیم.

زدن وزنه‌هایی که به اندازه کافی سنگین نیستند

وقتی قصد عضله سازی کنید، باید وزنه بزنید. وقتی شروع به زدن یک وزنه با سنگینی تعیین شده می‌کنید، بدن شما شروع به تطبیق با وزنه می‌کند. با سنگین‌تر شدن وزنه، بدن شما در معرض محرک‌های قوی‌تر قرار گرفته و شروع به تولید بافت‌های عضلانی جدیدتر می‌کند. ولی اگر به زدن وزنه‌های سبک اصرار کنید، بدن شما هم دلیلی برای عضله سازی نخواهد داشت.

زیاد وزنه زدن

این باور اشتباه وجود دارد که می‌گوید زیاد وزنه زدن باعث عضله سازی بیشتر می‌شود. به این نکته توجه کنید که پروتیئن مورد نیاز برای عضله سازی، در حدود ۴۸ ساعت پس از وزنه زدن به وجود می‌آید. در طول این مدت تمرکز شما باید روی تغذیه صحیح و استراحت باشد. اگر در این مدت دوباره به باشگاه بدنسازی بروید و شروع به وزنه زدن کنید، در حقیقت در حال از دست دادن توده عضلانی خواهید بود.

تمرینات هوازی را زیاد انجام می‌دهید

تمرینات هوازی برای عضله سازی خوب نیستند. دلیلش هم مصرف کم کالری است. به جای حرکات هوازی، تمرینات کاردیو انجام دهید. با این تمرینات کالری بیشتر می‌سوزانید که باعث به وجود آمدن تولید توده عضلانی می‌شود. سعی کنید تمرینات بدنسازی خود را مدیریت کنید تا در کنار تمرینات کاردیو، ورزش‌های هوازی هم انجام دهید.

تکیه بر مکمل‌ها و پودرها

سلامت شما از همه چیز مهم‌تر است. مصرف مکمل می‌تواند بسیار برای بدن شما ناخوشایند باشد. فراموش نکنید که تنها استروئیدها هستند که می‌توانند رشد بدن شما را بسیار سریع کنند. هرچند که استروئیدها به خاطر این‌که هورمون‌های شما را مختل می‌کنند، ماده‌ای غیرقانونی به شمار می‌رود و نباید مصرف شوند. سعی کنید پولتان را به جای هدر دادن برای مکمل‌ها، صرف خرید سبزیجات و خوراکی‌های ثابت کنید.

 

بدنسازی بانوان

بدنسازی بانوان، برعکس بدنسازی آقایان به افزایش حجم عضلانی اهمیت زیادی نمی‌دهد. بلکه تناسب اندام است که بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. اگر هنوز به فرم دلخواه‌تان نرسیدید، می‌توانید روی این ورزش حساب ویژه‌ای باز کنید. بدنسازی بانوان، کارایی بسیار بیشتری نسبت به سایر تمرینات کاردیو و هوازی دارد. این ورزش می‌تواند باعث افزایش متابولیسم در بانوان شود و عضلات بدن را تفکیک‌تر و سفت‌تر کند.

معرفی
تصویر بالای صفحه معرفی - 940 *300
متن صفحه معرفی

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

 

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

برای اکثر افراد دغدغه وجود تفاوت بین رشته های بدنسازی وجود دارد. این تفاوت گاهی مرز بسیار باریکی دارد که تشخیص آنها را از هم دشوار می کند. همه این رشته ها در ظاهر شبیه هم هستند ولی هر کدام رژیم غذایی، تمرینات و شرایط خاص خود را دارند. زمان رسیدن بـه آمادگی کافی هم در هر رشته متفاوت اســت. هر کس با توجه بـه تیپ بدنی خود می تواند در همه رشته ها شرکت کند ولی بدون شک اگر پتانسیل های فردی رعایت شود هر کس در رشته سازگار با تیپ بدنی خود می تواند موفق تر عمل کند.

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

بدنی متناسب ولی نه چندان حجیم

فیزیک

دسته بندی مسابقات فیزیک بر اساس قد صورت می گیرد و معیار داورها برای امتیاز دادن تناقض بین عرض سرشانه ها و عرض کمر اســت. یعنی هرچی که یک شرکت کننده از عرض سرشانه بیشتر و عرض کمر کمتری برخورد باشد (V) از امتیاز و شانس بیشتری برخوردار اســت. و اینکه عضلات نباید خیلی زیاد بزرگ و گرد باشند در این صورت شرکت کننده از روند مسابقات حذف خواهد شد.

داوران برای مدل مو، چهره و انتخاب شلوارک، گرفتن فیگور و نرمی و انعطاف بدن و ارتباط با داور و نداشتـن کات زیاد و فیبر عضلانی امتیاز خاصی قائل می شوند.
معولا افرادی که دارای تیپ بدنی اندومورف اســتند نمی توانند در این رشته موفق باشند.
و در آخر بدن یک فیزیک کار باید نشانگر این پیام باشد که با داروهای اســتروئیدی و پپتیدی ساخته نشده اســت.

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

بدنی ورزیده و پر حجم تر از فیزیک

بادی کلاسیک (فیزیک کلاسیک)

رشته‌ی بادی کلاسیک براساس قد و وزن صورت می گیرد، یعنی علاوه بر قد وزن هم مهم اســت، مثلا در دسته‌ی قدی ۱۸۰cm+ وزن افراد باید چیزی حدود ۸۶ کیلوگرم باشه.
معیار داورها برای امتیاز دادن عضلات کشیده و کات عمقی و خوب اســت بازهم نباید مثل بادی بیلدینگ عضلات خیلی گرد و حجیم باشند وگرنه در زمان رقابت کسانی که عضلات خیلی گرد و حجیم دارند بـه صورت خودکار مغلوب کسانی می شوند که عضلات کشیده تری دارند.

معمولا افرادی که دارای تیپ بدنی اکتومورف و مزومورف هستند می توانند در این رشته موفق باشند.

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

بدنی به شدت عضلانی و حجیم

بادی بیلدینگ (پرورش اندام-رقابت آزاد)

در رشته بادی بیلدینگ (پرورش اندام) فقط وزن مهم اســت و برای مثال یک فرد با قد ۱۶۷cm می تواند در کنار یک فرد با قد ۱۸۷cm قرار بگیرد.
مسلما کسانی که قد کوتاه‌تری دارند می توانند دراین رشته موفق تر باشند، ولی بدنسـازهای قد بلند زیادی هم بوده اند که در این رشته توانستند موفق شوند. مانند رونی کلمن، آرنولد شوارتزنگر و…

معیار داورها برای امتیاز دادن عضلات حجیم،گرد و کات عضلانی خوب و بالانـس بدن اســت، یعنی هرچه که افراد در آن دسته وزنی بتوانند عضلات حجیم و گرد و کات‌تری رو بـه نمایش بگذارند از شانس بیشتری برخوردار هسـتند.
نکته دیگری که نباید فراموش کنیم بالانس بدن اســت.

بدنسازان بسیاری بوده اند که حجم عضلات زیادی داشته اند ولی بخاطر بالانـس نبودن یا عدم توازن بـه جایگاه های خوبی نتوانسته اند دست پیدا کنند. مانند: مارکوس رول

معولا در این رشته افرادی که دارای تیپ بدنی آندومورف هستند می توانند موفق تر باشند. ولی بازهم کسانی بودند مانند دوریان یتس که دارای تیپ بدنی بین اکتومورف و مزومورف بود ولی توانست بـه ۶ دوره قهرمانی مسـتر المپیـا دست پیدا کند.

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

در پاورلیفتینگ تنها معیار قدرت است

پاورلیفتینگ

این زیرشاخه تمرکزش روی کار با وزنه های سنگین و زدن رکورد وزنه هاســت که یه رشته تخصصی است و هرکس بـه دنبال آن نمی رود، بعضی از افراد که در این زیرشاخه فعالیت دارند ممکن است از اندام متناسبی هم برخوردار نباشـند و حجم چربی زیادی هم داشته باشند.

پاورلیفتینگ یک ورزش قدرتی اســت و همه نکته این ورزش این اســت که شما بـه عنوان یک پاورلیفتر چقدر قوی و قدرتمند هستید . اصول این ورزش بـه طور باور نکردنی ساده اســت ؛ و لازمه آن یک بدنسازی هدفمند و حرفه ای اســت. در هر مسابقه پاورلیفتر (وزنه بردار) بر روی یک سکو می ایستد وسعی می کند سنگین ترین وزنه را بلند کند. و باید قادر باشد که آن را تکـرار کند. داوران هم نظاره گر این هستند که قوانین و اصول بـه درستی در بلند کردن وزنه ها رعایت شود.

بالاترین توانایی فرد در مقابله با جاذبـه زمین را پاورلیفتینگ یا وزنه برداری قدرتی گویند. پاورلیفتینگ شباهت زیادی با وزنه برداری دارد. وزنه برداری یک ورزش قدرتی و پرهیجان اســت ، که بـه فیزیک بدنی و قدرت فیزیولوژیکی شما بستگی دارد.

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

کراس فیت ترکیب قدرت و استقامت

کراس فیت

کراس فیت ترکیبی از تمرین مقاومت، پلایومتریک انفجاری، تمرین سـرعت، وزنه برداری بـه سبک قدرتی و المپیک، کتل بلز، تمرین وزن بدن، ژیمناســتیک و تمرین‌های اســتقامتی اســت. کراس فیت با انجام این تمرین ها، اجزای اصلی تناسب اندام را هدف قرار می‌دهد. تناسب ریوی و قلبی، اســتقامت، قدرت و اســتحکام عضلانی، انعطاف، نیرو، سـرعت، چالاکی، تعادل، هماهنگی و دقت. آموزش روش کراس فیت بـه ۳ تا ۵ روز کار د هفته نیاز دارد. ورزش‌ها شدید و کوتاه هستند و ۵ تا ۱۵ دقیقه بیـشتر طول نمی‌کـشند.

ورزش‌های کراس فیت از انواع ورزش‌های انفجاری هستند که بـه شکل مداری انجام می‌شـود و اســتراحت بین آن‌ها بسـیار کوتاه اســت. تمرینات عمده کراس فیت تمرینـاتی برای سرتاسـر بدن اســت که شامل فشـاردادن، کشـیدن، دویدن، پاروزدن و چمـباتمه زدن زیر وزنه اســت.

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

حرکات انفجاری و پر تنش

– بلنـدکردن یک میـله وزنه از زمینه، آوردن آن بـه سـمت بالا و جلوی شـانه‌ها در عملـی سـریع و قـدرتی.

– تمرین بـه کمـک وزن بدن که با وضعیـت ایسـتاده آغاز می‌شـود، سپـس شخـص بـه سرعت روی زمیـن می‌افتـد، بلند می‌شـود و سپس در وضـعیت چمباتـمه قرار می‌گیـرد و بـه سـمت بالا پرش انفـجاری انـجام می‌دهد.

فرد میله وزنه را بـه سرعت از روی زمیـن برداشـته و بـه سرعـت بالای سر قرار می‌دهد؛ بـه طوری که دسـت‌ها صاف نگه داشـته می‌شود.

نمونه‌های دیگر از تمرینات، شنا، درازونشـست و بارفیکس اســـت. در کراس فیت اغلب از کتل بلز (وزنه‌ای شـبیه زنگوله که دسـته‌ای بالای سر آن قرار دارد)، توپ‌های طبی، طناب‌های کوهنـوردی، طناب پرش و دسـتگاه پاروزنی اســـتفاده می‌شـود.

انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی

ترکیب حرکات سنگین وزنه برداری و حرکات استقامتی

اخبار
متن صفحه اخبار سایت

بدن‌سازی

 
یوجین ساندو، پدر بدن‌سازی مدرن

بدن‌سازی، پرورش اندام[۱] یا زیبایی‌اندام (به انگلیسیBodybuilding) ورزشی است که در آن فرد بدن‌ساز با انجام تمرین‌های مختلف قدرتی و استقامتی بر روی عضلات خود، همچنین تغذیه مناسب و البته استراحت کافی به ساخت بدنی حجیم، کات شده و متناسب مبادرت می‌ورزد.[۲]

تاریخچه[ویرایش]

تاریخچه بدن‌سازی در جهان[ویرایش]

 
فیل هیث (سمت چپ) در کنار کای گرین (سمت راست)

در پایان قرن ۱۹ میلادی جریان فکری تازه‌ای با رویکردی آرمانی به اساطیر یونانی (که در آن زیبایی، تناسب و پرورش یافتگی عضلات و بدن، عاملی برای ستایش و تمجید انسان قلمداد می‌شد). پدید آمد. بر اثر نفوذ این جریان فکری جدید، سنت قدیمی بلند کردن سنگ به صورت ورزش مدرن وزنه‌برداری درآمد و با توجه به روند توسعه‌اش، جوانب گوناگونی در فرهنگ‌های مختلف پیدا نمود. یوجین ساندو (Eugene Sandow) یک فوق ستاره فرهنگ بدنی در اوایل قرن بیستم شخصی بود که شهرت خود را در اروپا به عنوان مرد قدرتمند حرفه‌ای بدست آورد و پیروزمندانه با دیگر مردان قدرتمند مبارزه می‌کرد و آن‌ها را علی‌رغم تمام شیرین کاریهایشان شکست می‌داد. او در سال‌های ۱۸۹۰ به آمریکا آمد و توسط فلورنس زیگفلد مورد حمایت قرار گرفت. چیزی که ساندو را از سایرین متمایز می‌کرد زیبایی، ورزیدگی، قدرت و پرورش یافتگی عضلات و بدن وی بود و بیشتر به خاطر معروفیت ساندو بود که فروش هالتر و دمبل به‌طور سرسام آوری بالا رفت.[۲]

دوره شکوفایی[ویرایش]

 
دکستر جکسون

آقای المپیا (مستر المپیا) ۱۹۷۵ م. نقطه اوجی در تاریخِ این مسابقهٔ بزرگِ دنیای پرورش اندام بود. فریگنو برگشته بود و برای کسب پیروزی مصمم بود. سرژنوبرت هم برگشته و در فرم عالی بود. برای اولین بار شش یا هفت قهرمان کاملاً ترازِ اول برای کسب عنوان قهرمانی رقابت می‌کردند و شاید به واسطه افتخار فراوان و البته سختی این مبارزات بود که شوارزنگر به پیروزی در آن مباهات بسیاری کرد. اگر چه فریگنوی مغرور در نهان شوارزنگر را تحسین می‌کرد اما این مسئله باعث نمی‌شد که او بیشترین تلاش خود را برای کسب عنوان قهرمانی آقای المپیا (مستر المپیا) نکند. اگر چه وی بسختی می‌توانست باور کند که پس از خداحافظی وی در ۱۹۷۶ م. رقابت در پرورش اندام به چه حدی رسیده بود، به نحوی که خود وی بعدها اقرار کرد که در رقابت با ورزشکار کوچکی مثل کریس دیکرسون متحمل فشار و سختی بسیاری گردیده بود. البته مثال‌هایی که حاکی از رشد باور نکردنی بودند نیز، در ۱۹۸۰ م. ظاهر شدند، از پاهای تام پلاتز گرفته تا عضلات زیر بغل روی کالندر. اواخر سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ م. شاهد شاهکارهای فرانک زین بود. وی با بدن زیبایش پشت سر هم سه عنوان آقای المپیا (مستر المپیا) را ربود. با چنین تعدادی از حریفان رده بالا به نظر می‌رسید که واقعاً برای هر کسی مشکل بود که خود را در آینده کاملاً پیروز بداند. با وجود همه این مشکلات لی هنی توانست ۸ بار پیاپی در بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۱ م. رقبا را کنار زده و عنوان امپراتور مستر المپیا را از آن خود کند. پس از آخرین پیروزی لی هنی در سال ۱۹۹۱ م. عنوان قهرمانی مستر المپیا به مدت ۶ سال پیاپی در دستان قدرتمند یتس باقی‌ماند. از دیگر بزرگان این دوره می‌توان به‌شان ری، پل دیلت، کِوین لِوْرُون، مارکوس رول، فلکس ویلر، لی پریست، گونتر شیلر کمپ و ناصر الصونباطی اشاره کرد. تقریباً در سال ۱۹۶۶ م. جوانی به نام آرنولد شوارتزنگر با شکست دادن دنیس تینرینو (آقای آمریکا در سال ۱۹۶۷ م) در مسابقات آقای جهان NABBA در سال ۱۹۶۷ م. دوران طولانی قهرمانی بین‌المللی خود را آغاز کرد. در این زمان دو دنیای مجزا برای پرورش اندام وجود داشت: اروپا و آمریکا. عنوان‌های جهانی شوارزنگر در ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ م. وی را به عنوان ورزشکار برتر اروپا معروف کرد؛ بنابراین بعد از فتح دومین عنوان آقای دنیا در سال ۱۹۶۸ م. وی به آمریکا سفر کرد. آرنولد شوارتزنگر در مسابقه آقای دنیای IFBB در نیویورک مسابقه داد و سپس فوراً برای مسابقه جهانی NABBA به لندن رفت و این دو عنوان را در ظرف یک هفته از آن خود نمود. در این زمان لاری اسکات دو بارِ پیاپی قهرمان مسابقات نوبنیاد آقای المپیا شد. در پایان همین دهه در حدود سال ۱۹۶۶ م. فرانک زینِ زیبا و خوش‌استیل درسی فراموش نشدنی به آرنولد شوارتزنگر جوان و همچنین دنیای پرورش اندام داد. زین با شکست دادن شوارزنگر در حالی که ۲۷ کیلوگرم از وی سبک‌تر بود ثابت کرد که غول پیکری ملاک تعیین‌کننده کاملی در زمینهٔ قهرمانی پرورش اندام نمی‌باشد. در سال ۱۹۷۰ م. شوارزنگر همه را حذف کرد و فاتح عنوان‌های آقای دنیای AAU آقای جهان NABBA و آقای المپیا (مستر المپیا) IFBB شد. در سال ۱۹۷۲ م. سرجیو اُلیوای سر سخت با شوارزنگر رقابتی انجام داد که هنوز دربارهٔ آن صحبت می‌شود. در سال ۱۹۸۰ م. در روی سکوی المپیا فرانک زین، کریس دیکرسون، بویر کو، کن والر، مایک منترز، راجر واکر، تام پلاتز، سمیر بن نوت و روی کالندر در بین دیگران خود نمای می‌کردند.[۲] در سال ۱۹۸۰ م. شوارزنگر برای فتح آقای المپیا (مستر المپیا) سیدنی در استرالیا دوران استراحت و رخوت را به پایان رساند. در سال ۲۰۰۶م. جی کاتلر با آمادگی، حجم و تفکیک بی نظیری به مستر المپیا آمده و رونی کلمن بزرگ مغلوب جی کاتلر شد. جی کاتلر که می‌رفت تا قدرتش را بر مستر المپیا فزونی بخشد دو عنوان قهرمانی مستر المپیای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ م. را به دست آورد، اما قهرمانی مستر المپیای ۲۰۰۸ م. از آنِ دکستر جکسون شد و حکومت دو سالة جی کاتلر بر مستر المپیا به سر رسید. در سال ۲۰۰۹ میلادی جی کاتلر که تشنه انتقام بود به رقابت‌ها بازگشت و توانست به سومین قهرمانی خویش در مقام اول مستر المپیا دست یابد.[۲] در۱۹۷۳ م. غول جدیدی پا به عرصه نهاد. لو فریگنو عنوان آقای جهان را ربود و ظهور قطب جدیدی در پرورش اندام را خبر داد. رونی کلمن تا سال ۲۰۰۵ م. به قهرمانی ادامه داد و مؤلفهٔ حجم بسیار زیاد عضلانی را بر رقابت‌های مستر المپیا تحمیل نمود.[۲] سال ۱۹۷۶ م. شاهد یک رویداد واقعاً شوک دهنده در تاریخ پرورش اندام بود. فرانکو کلومبوی کوتاه قد عنوان آقای المپیا (مستر المپیا) ۱۹۷۶ م. را فتح کرد و او اولین مرد کوتاه قدی بود که توانست این افتخار را به نام خود به ثبت رساند. سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ م. همچنین شاهد ترقی فدراسیون جهانی بدن‌سازی و تناسب‌اندام (IFBB) به عنوان سازمان مقتدر پرورش اندام بود. IFBB تحت رهبری رئیس‌اش بن ویدر، متشکل از بیش از ۱۷۰ کشور عضو و ششمین فدراسیون بزرگ ورزش در دنیا بود. شوارزنگر بین سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۵ م. شش عنوان المپیا را فتح کرد که البته نیاز به مقاومت، قدرت و توانایی قابل توجهی داشت. لاری اسکات، چاک سایپز و دیو درایپر سدهایی بودند که شوارزنگر جوان باید از آن‌ها عبور می‌کرد. لو آنقدر پیشرفت کرد که سال بعد دوباره آقای جهان شد و سپس وارد رقابت‌های آقای المپیا (مستر المپیا) گردید. همچنانکه این دهه به انتها می‌رسید دیگر مشخص شده بود که فشردگی رقابت در مسابقات دیگر دائمی شده‌است. فاتحان المپیا ۱۹۸۱ و ۱۹۸۲ م. حریفان با تجربه‌ای بودند، به عنوان مثال می‌توان به فرانکو کلمبو و کریس دیکرسون اشاره نمود. البته جوانانی نظیر تام پلاتز، لی هنی، محمد مکاوی، کیزی ویاتور، سمیر بن نوت، برتیل فوکس، جانی فولر، لی لابرادا و ریچ گاسپاری به‌طور نزدیکی در رقابت با آنان بودند.[۲] ورزشکاران رشته پرورش اندام شروع به یادگیری چیزهایی دربارهٔ پتانسیل فیزیکی بدن که حتی دانشمندان پزشکی پیش‌بینی نمی‌کردند، نمودند. هر ساله ورزشکاران رشته پرورش اندام، بیشتر و بیشتر پا به عرصه می‌گذاشتند. کسانی نظیر: بیل پرل، چاک سایپز، جک دلینجر، جرج ایفرمن و رگ پارک. یتس تا سال ۱۹۹۷ م. یکه‌تاز میدان بود پس از پیروزی در مستر المپیا ۱۹۹۷ م. یتس با پارگی مجدد عضله بازو روبرو شد و عرصه رقابت‌ها را ترک کرد و عرصه مستر المپیا ۱۹۹۸ م. را برای رونی کلمن خالی گذاشت.[۲] یتس سبک جدیدی را بر پرورش اندام تحمیل نمود. سبک یتس بر حجم و تفکیک بالا تأکید می‌ورزید.

فدراسیون‌ها[ویرایش]

ورزش بدن‌سازی دارای پنج فدراسیون جهانی می‌باشد که باسابقه‌ترین و معتبرترین آن‌ها فدراسیون جهانی بدن‌سازی و تناسب‌اندام (IFBB) می‌باشد که مسابقات مستر المپیا که مهم‌ترین رویداد بدن‌سازی در جهان است زیر نظر این فدراسیون برگزار می‌گردد. [نیازمند منبع]

مسابقات[ویرایش]

مسابقات بدنسازی به‌طور کلی به سه دسته نمایشی (با فیگور گرفتن روی استیج)، آیتمی (با گذراندن آیتم‌های قدرتی ویا استقامتی) ویا ترکیبی از هردو مورد قبلی تقسیم می‌شوند که در دو سطح آماتور و حرفه‌ای زیر نظر یکی از پنج فدراسیون جهانی بدن‌سازی برگزار می‌گردد.[نیازمند منبع]

مسابقات نمایشی[ویرایش]

این مسابقات که تنها با فیگور گرفتن روی استیج (صحنه نمایش) انجام می‌پذیرد در سطح آماتور به دسته مسابقات بادی‌بیلدینگ و بادی‌کلاسیک تقسیم می‌شوند که تفاوتشان در محاسبه قد و وزن در بادی‌کلاسیک و دسته‌بندی بر اساس قامت در این رشته می‌باشد درصورتی که در بادی‌بیلدینگ قامت تفاوتی ایجاد نمی‌کند و تنها براساس وزن تقسیم‌بندی برای رقابت صورت می‌گیرد.[۳] اما در رقابت‌های حرفه‌ای معمولاً تقسیم‌بندی وزنی هم صورت نمی‌گیرد. مهم‌ترین این مسابقات مسابقات مستر المپیا می‌باشد که سالانه برگزار شده و مهم‌ترین رویداد بدن‌سازی است.[نیازمند منبع]

مسابقات پاورلیفتینگ[ویرایش]

در این‌گونه مسابقات برای شرکت کنندگان آیتم یا آیتم‌هایی وجود دارد. تنوع در اینگون مسابقات بسیار زیاد است و معمولاً تماشاچیان بسیاری دارد. از جمله مسابقات آیتمی می‌توان به مسابقات قوی‌ترین مردان جهان، پاورلیفتینگ، پرس‌سینه و مچ اندازی اشاره کرد.[نیازمند منبع]

مسابقات ترکیبی[ویرایش]

این مسابقات بیشتر در بخش تناسب‌اندام زنان مطرح است که علاوه بر فیگور روی استیج، آیتم‌های هوازی نیز برایشان وجود دارد و بیشتر با عنوان مسابقات فیتنس شناخته شده‌است که مسابقات تناسب‌اندام در مسابقه تناسب‌اندام و فیگور از جمله آن است.[نیازمند منبع]

بدن‌سازی زنان[ویرایش]

در بدن‌سازی زنان، مسابقه تناسب‌اندام و فیگور محبوبیت بیشتری نسبت به مسابقه پرورش‌اندام بانوان دارد چراکه در آن حجم عضلانی بیشتر، اهمیت ندارد و تناسب‌اندام در یک حجم متعارف (همانند بدن راشل مک‌لیش) مدنظر قرار گرفته می‌شود، همچنین این مسابقات بعضاً دارای آیتم‌های ایروبیک می‌باشند و زیبایی چهره نیز در آن تأثیرگذار است.[۴][۵]

بهترین سایت آموزش بدنسازی در گوکل و در تلگرام