انواع رشته های (شاخه های) بدنسازی
برای اکثر افراد دغدغه وجود تفاوت بین رشته های بدنسازی وجود دارد. این تفاوت گاهی مرز بسیار باریکی دارد که تشخیص آنها را از هم دشوار می کند. همه این رشته ها در ظاهر شبیه هم هستند ولی هر کدام رژیم غذایی، تمرینات و شرایط خاص خود را دارند. زمان رسیدن بـه آمادگی کافی هم در هر رشته متفاوت اســت. هر کس با توجه بـه تیپ بدنی خود می تواند در همه رشته ها شرکت کند ولی بدون شک اگر پتانسیل های فردی رعایت شود هر کس در رشته سازگار با تیپ بدنی خود می تواند موفق تر عمل کند.
بدنی متناسب ولی نه چندان حجیم
دسته بندی مسابقات فیزیک بر اساس قد صورت می گیرد و معیار داورها برای امتیاز دادن تناقض بین عرض سرشانه ها و عرض کمر اســت. یعنی هرچی که یک شرکت کننده از عرض سرشانه بیشتر و عرض کمر کمتری برخورد باشد (V) از امتیاز و شانس بیشتری برخوردار اســت. و اینکه عضلات نباید خیلی زیاد بزرگ و گرد باشند در این صورت شرکت کننده از روند مسابقات حذف خواهد شد.
داوران برای مدل مو، چهره و انتخاب شلوارک، گرفتن فیگور و نرمی و انعطاف بدن و ارتباط با داور و نداشتـن کات زیاد و فیبر عضلانی امتیاز خاصی قائل می شوند.
معولا افرادی که دارای تیپ بدنی اندومورف اســتند نمی توانند در این رشته موفق باشند.
و در آخر بدن یک فیزیک کار باید نشانگر این پیام باشد که با داروهای اســتروئیدی و پپتیدی ساخته نشده اســت.
بدنی ورزیده و پر حجم تر از فیزیک
رشتهی بادی کلاسیک براساس قد و وزن صورت می گیرد، یعنی علاوه بر قد وزن هم مهم اســت، مثلا در دستهی قدی ۱۸۰cm+ وزن افراد باید چیزی حدود ۸۶ کیلوگرم باشه.
معیار داورها برای امتیاز دادن عضلات کشیده و کات عمقی و خوب اســت بازهم نباید مثل بادی بیلدینگ عضلات خیلی گرد و حجیم باشند وگرنه در زمان رقابت کسانی که عضلات خیلی گرد و حجیم دارند بـه صورت خودکار مغلوب کسانی می شوند که عضلات کشیده تری دارند.
معمولا افرادی که دارای تیپ بدنی اکتومورف و مزومورف هستند می توانند در این رشته موفق باشند.
بدنی به شدت عضلانی و حجیم
در رشته بادی بیلدینگ (پرورش اندام) فقط وزن مهم اســت و برای مثال یک فرد با قد ۱۶۷cm می تواند در کنار یک فرد با قد ۱۸۷cm قرار بگیرد.
مسلما کسانی که قد کوتاهتری دارند می توانند دراین رشته موفق تر باشند، ولی بدنسـازهای قد بلند زیادی هم بوده اند که در این رشته توانستند موفق شوند. مانند رونی کلمن، آرنولد شوارتزنگر و…
معیار داورها برای امتیاز دادن عضلات حجیم،گرد و کات عضلانی خوب و بالانـس بدن اســت، یعنی هرچه که افراد در آن دسته وزنی بتوانند عضلات حجیم و گرد و کاتتری رو بـه نمایش بگذارند از شانس بیشتری برخوردار هسـتند.
نکته دیگری که نباید فراموش کنیم بالانس بدن اســت.
بدنسازان بسیاری بوده اند که حجم عضلات زیادی داشته اند ولی بخاطر بالانـس نبودن یا عدم توازن بـه جایگاه های خوبی نتوانسته اند دست پیدا کنند. مانند: مارکوس رول
معولا در این رشته افرادی که دارای تیپ بدنی آندومورف هستند می توانند موفق تر باشند. ولی بازهم کسانی بودند مانند دوریان یتس که دارای تیپ بدنی بین اکتومورف و مزومورف بود ولی توانست بـه ۶ دوره قهرمانی مسـتر المپیـا دست پیدا کند.
در پاورلیفتینگ تنها معیار قدرت است
این زیرشاخه تمرکزش روی کار با وزنه های سنگین و زدن رکورد وزنه هاســت که یه رشته تخصصی است و هرکس بـه دنبال آن نمی رود، بعضی از افراد که در این زیرشاخه فعالیت دارند ممکن است از اندام متناسبی هم برخوردار نباشـند و حجم چربی زیادی هم داشته باشند.
پاورلیفتینگ یک ورزش قدرتی اســت و همه نکته این ورزش این اســت که شما بـه عنوان یک پاورلیفتر چقدر قوی و قدرتمند هستید . اصول این ورزش بـه طور باور نکردنی ساده اســت ؛ و لازمه آن یک بدنسازی هدفمند و حرفه ای اســت. در هر مسابقه پاورلیفتر (وزنه بردار) بر روی یک سکو می ایستد وسعی می کند سنگین ترین وزنه را بلند کند. و باید قادر باشد که آن را تکـرار کند. داوران هم نظاره گر این هستند که قوانین و اصول بـه درستی در بلند کردن وزنه ها رعایت شود.
بالاترین توانایی فرد در مقابله با جاذبـه زمین را پاورلیفتینگ یا وزنه برداری قدرتی گویند. پاورلیفتینگ شباهت زیادی با وزنه برداری دارد. وزنه برداری یک ورزش قدرتی و پرهیجان اســت ، که بـه فیزیک بدنی و قدرت فیزیولوژیکی شما بستگی دارد.
کراس فیت ترکیب قدرت و استقامت
کراس فیت ترکیبی از تمرین مقاومت، پلایومتریک انفجاری، تمرین سـرعت، وزنه برداری بـه سبک قدرتی و المپیک، کتل بلز، تمرین وزن بدن، ژیمناســتیک و تمرینهای اســتقامتی اســت. کراس فیت با انجام این تمرین ها، اجزای اصلی تناسب اندام را هدف قرار میدهد. تناسب ریوی و قلبی، اســتقامت، قدرت و اســتحکام عضلانی، انعطاف، نیرو، سـرعت، چالاکی، تعادل، هماهنگی و دقت. آموزش روش کراس فیت بـه ۳ تا ۵ روز کار د هفته نیاز دارد. ورزشها شدید و کوتاه هستند و ۵ تا ۱۵ دقیقه بیـشتر طول نمیکـشند.
ورزشهای کراس فیت از انواع ورزشهای انفجاری هستند که بـه شکل مداری انجام میشـود و اســتراحت بین آنها بسـیار کوتاه اســت. تمرینات عمده کراس فیت تمرینـاتی برای سرتاسـر بدن اســت که شامل فشـاردادن، کشـیدن، دویدن، پاروزدن و چمـباتمه زدن زیر وزنه اســت.
حرکات انفجاری و پر تنش
– بلنـدکردن یک میـله وزنه از زمینه، آوردن آن بـه سـمت بالا و جلوی شـانهها در عملـی سـریع و قـدرتی.
– تمرین بـه کمـک وزن بدن که با وضعیـت ایسـتاده آغاز میشـود، سپـس شخـص بـه سرعت روی زمیـن میافتـد، بلند میشـود و سپس در وضـعیت چمباتـمه قرار میگیـرد و بـه سـمت بالا پرش انفـجاری انـجام میدهد.
فرد میله وزنه را بـه سرعت از روی زمیـن برداشـته و بـه سرعـت بالای سر قرار میدهد؛ بـه طوری که دسـتها صاف نگه داشـته میشود.
نمونههای دیگر از تمرینات، شنا، درازونشـست و بارفیکس اســـت. در کراس فیت اغلب از کتل بلز (وزنهای شـبیه زنگوله که دسـتهای بالای سر آن قرار دارد)، توپهای طبی، طنابهای کوهنـوردی، طناب پرش و دسـتگاه پاروزنی اســـتفاده میشـود.
ترکیب حرکات سنگین وزنه برداری و حرکات استقامتی